แผนภาพความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับรีลีฟวาล์ว

1. โครงสร้างของวาล์วระบาย

โครงสร้างของวาล์วน้ำล้นจะแสดงในรูป วาล์วน้ำล้นส่วนใหญ่ประกอบด้วยตัววาล์ว แกนวาล์ว สปริง และสกรูปรับ ในรูป (a) ประเภทคือวาล์วทรงกลม (b) ประเภทคือวาล์วรูปกรวย บอลวาล์วใช้ในระบบไฮดรอลิกแรงดันต่ำ การไหลขนาดเล็ก วาล์วรูปกรวยใช้ในระบบไฮดรอลิกแรงดันสูงและการไหลขนาดเล็ก และผลการปิดผนึกของแกนม้วนของวาล์วรูปกรวยนั้นดีกว่าของบอลวาล์ว องค์ประกอบโครงสร้างของวาล์วน้ำล้น: 1--หลอด; 2--สปริง; 3--ตัววาล์ว; 4--สกรู

2. หลักการทำงานของวาล์วน้ำล้น

เมื่อวาล์วระบายการทำงานจะใช้แรงกดของสปริงในการปรับและควบคุมแรงดันของน้ำมันไฮดรอลิค จะเห็นได้จากรูปที่เมื่อความดันของน้ำมันไฮดรอลิคต่ำกว่าแรงดันใช้งาน สปริงจะกดสปูลเข้ากับช่องไหลเข้าของน้ำมันไฮดรอลิค เมื่อแรงดันของน้ำมันไฮดรอลิกเกินแรงดันที่อนุญาตของน้ำมันไฮดรอลิก นั่นคือ มันมากกว่าแรงดันสปริง แกนหมุนจะถูกยกขึ้นโดยน้ำมันไฮดรอลิก และน้ำมันไฮดรอลิกจะไหลเข้าและไหลออกจากพอร์ตด้านขวาตามทิศทางที่แสดงในรูป และกลับไปที่ถังน้ำมัน ยิ่งน้ำมันไฮดรอลิกมีแรงดันมากเท่าใด แกนม้วนสายจะถูกยกขึ้นโดยน้ำมันไฮดรอลิกมากขึ้นเท่านั้น และการไหลของน้ำมันไฮดรอลิกจะยิ่งไหลกลับไปที่ถังน้ำมันผ่านวาล์วระบาย

เนื่องจากความดันของน้ำมันไฮดรอลิคที่ส่งออกจากปั้มน้ำมันนั้นคงที่ และความดันของน้ำมันไฮดรอลิคที่ใช้สำหรับกระบอกสูบทำงานจะต่ำกว่าความดันของน้ำมันไฮดรอลิคที่ส่งออกเสมอโดยปั้มน้ำมันน้ำมันไฮดรอลิกบางส่วนจะไหลกลับไปที่ถังน้ำมันจากโอเวอร์โฟลว์วาล์วเสมอในระหว่างการทำงานปกติ เพื่อรักษาแรงดันใช้งานของกระบอกไฮดรอลิกให้สมดุลและทำงานได้ตามปกติ จะเห็นได้ว่าการทำงานของวาล์วระบายคือการป้องกันไม่ให้แรงดันน้ำมันไฮดรอลิกในระบบไฮดรอลิกเกินภาระที่กำหนดและมีบทบาทในการป้องกันความปลอดภัย นอกจากนี้วาล์วน้ำล้นยังร่วมมือกับวาล์วปีกผีเสื้อและวาล์วปีกผีเสื้อปรับอัตราการไหลของน้ำมันไฮดรอลิกเพื่อควบคุมความเร็วในการเคลื่อนที่ของลูกสูบ ดังที่แสดงด้านล่าง

3.ประเภทของรีลีฟวาล์ว

ตามโครงสร้างต่างๆวาล์วระบาย สามารถแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภท ได้แก่ การแสดงโดยตรงและการดำเนินการโดยนักบิน วาล์วระบายที่ออกฤทธิ์โดยตรงคือวาล์วระบายแรงดันซึ่งแรงดันไฮดรอลิกของวงจรน้ำมันหลักที่กระทำต่อแกนหมุนจะสมดุลโดยตรงกับแรงของสปริงควบคุมแรงดัน ตามโครงสร้างที่แตกต่างกันของพอร์ตวาล์วและพื้นผิวการวัดความดัน โครงสร้างพื้นฐานสามแบบจะถูกสร้างขึ้น ไม่ว่าจะมีโครงสร้างแบบใด วาล์วระบายที่ออกฤทธิ์โดยตรงประกอบด้วยสามส่วน: สปริงปรับแรงดัน มือจับปรับแรงดัน ช่องระบายน้ำล้น และพื้นผิววัดแรงดัน การเปรียบเทียบวาล์วระบายที่ออกฤทธิ์โดยตรงและวาล์วระบายที่ควบคุมโดยนักบิน: วาล์วระบายที่ออกฤทธิ์โดยตรง: โครงสร้างเรียบง่าย ความไวสูง แต่แรงดันได้รับผลกระทบอย่างมากจากการเปลี่ยนแปลงของการไหลล้น และการเบี่ยงเบนการควบคุมแรงดันมีขนาดใหญ่ ไม่เหมาะสำหรับการทำงานภายใต้แรงดันสูงและการไหลปริมาณมาก

วาล์วระบายที่ควบคุมโดยนักบิน: สปริงวาล์วหลักส่วนใหญ่จะใช้เพื่อเอาชนะแรงเสียดทานของแกนวาล์ว และความแข็งของสปริงมีขนาดเล็ก เมื่อการบีบอัดสปริงของวาล์วหลักเปลี่ยนไปเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของน้ำล้น การเปลี่ยนแปลงของแรงสปริงจะน้อย ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงของแรงดันขาเข้าของวาล์วก็จะน้อยเช่นกัน ความแม่นยำในการควบคุมความดันสูง ใช้กันอย่างแพร่หลายในแรงดันสูง ระบบการไหลขนาดใหญ่ หลอดของวาล์วระบายอาจมีแรงเสียดทานระหว่างกระบวนการเคลื่อนที่ และทิศทางของแรงเสียดทานจะอยู่ตรงกันข้ามเมื่อเปิดและปิดพอร์ตวาล์ว ดังนั้นลักษณะของวาล์วระบายเมื่อเปิดจะแตกต่างจากเมื่อปิด

4. หน้าที่หลักของวาล์วน้ำล้น

ฟังก์ชั่นแรงดันล้นคงที่: ในปั๊มเชิงปริมาณระบบควบคุมการควบคุมปริมาณปั๊มเชิงปริมาณให้การไหลคงที่ เมื่อความดันของระบบเพิ่มขึ้น ความต้องการในการไหลก็จะลดลง ในเวลานี้วาล์วน้ำล้นจะเปิดขึ้นเพื่อให้น้ำล้นล้นกลับไปที่ถังน้ำมันเพื่อให้แน่ใจว่าแรงดันขาเข้าของวาล์วน้ำล้นนั่นคือแรงดันขาออกของปั๊มคงที่ (พอร์ตวาล์วมักจะเปิดพร้อมกับความผันผวนของแรงดัน)

ฟังก์ชั่นการรักษาเสถียรภาพของแรงดัน: วาล์วระบายถูกเชื่อมต่อเป็นชุดบนท่อไหลกลับของน้ำมัน วาล์วระบายจะสร้างแรงดันย้อนกลับ และเพิ่มความเสถียรของชิ้นส่วนที่เคลื่อนไหว

ฟังก์ชั่นการขนถ่ายระบบ: พอร์ตควบคุมระยะไกลของวาล์วระบายเชื่อมต่อเป็นอนุกรมกับ aโซลินอยด์วาล์วด้วยอัตราการไหลที่น้อย เมื่อแม่เหล็กไฟฟ้าถูกกระตุ้น พอร์ตการควบคุมระยะไกลของวาล์วระบายจะเชื่อมต่อกับถังเชื้อเพลิง และปั๊มไฮดรอลิกจะถูกยกเลิกการโหลดในเวลานี้ ตอนนี้วาล์วระบายถูกใช้เป็นวาล์วขนถ่าย

ฟังก์ชั่นป้องกันความปลอดภัย: เมื่อระบบทำงานตามปกติ วาล์วจะปิด เฉพาะเมื่อโหลดเกินขีดจำกัดที่ระบุ (แรงดันระบบเกินแรงดันที่ตั้งไว้) น้ำล้นจะเปิดขึ้น และดำเนินการป้องกันการโอเวอร์โหลดเพื่อป้องกันไม่ให้แรงดันระบบเพิ่มขึ้น (โดยปกติแล้วแรงดันที่ตั้งไว้ของวาล์วน้ำล้นจะสูงกว่าแรงดันใช้งานสูงสุดของระบบ 10% ถึง 20%)

ในการใช้งานจริง โดยทั่วไปจะใช้เป็นวาล์วขนถ่าย เป็นวาล์วควบคุมแรงดันระยะไกล เป็นวาล์วควบคุมหลายขั้นตอนแรงดันสูงและต่ำ เป็นวาล์วลำดับ และใช้เพื่อสร้างแรงดันย้อนกลับ (เป็นชุดบนท่อไหลกลับน้ำมัน)

5. วิธีปรับแรงดันของวาล์วระบายไฮดรอลิก

คลายสกรูทั้งหมดของวาล์วระบายออก อุปกรณ์กำลังทำงาน ค่อยๆ ขันสกรูให้แน่น ดูมาตรวัดแรงดัน หยุดหลังจากเพิ่มแรงดันไม่กี่เมกกะปาสคาล ปล่อยให้อุปกรณ์ทำงานอย่างเสถียรที่แรงดันนี้สักสองสามนาที จากนั้นทำซ้ำขั้นตอนการเพิ่มแรงดันและใช้งานจนกว่าจะปรับเป็นแรงดันที่ตั้งไว้

มีวาล์วระบายที่ทางออกของปั๊มน้ำมันของสถานีไฮดรอลิกแต่ละแห่ง บางครั้ง ด้วยเหตุผลบางอย่าง แรงดันที่ทางออกของปั๊มอาจมากกว่าแรงดันที่ระบบต้องการ ในเวลานี้จำเป็นต้องใช้วาล์วระบายเพื่อลดแรงดันส่วนเกินและระบายน้ำมันกลับไปที่ถัง

6. การวิเคราะห์สาเหตุที่ความดันของวาล์วระบายเพิ่มขึ้น แต่ไม่เพิ่มขึ้นสูงสุด

ปรากฏการณ์ที่ความดันของวาล์วระบายเพิ่มขึ้นแต่ไม่เพิ่มขึ้นถึงความดันควบคุมสูงสุดนั้นแสดงให้เห็นเป็น: แม้ว่ามือหมุนควบคุมความดันจะรัดแน่นจนสุด ความดันสามารถเพิ่มขึ้นได้ถึงค่าหนึ่งเท่านั้น และไม่สามารถเพิ่มขึ้นต่อไปได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออุณหภูมิของน้ำมันสูง สาเหตุหลักมีดังนี้

①อุณหภูมิของน้ำมันไฮดรอลิกสูง และการรั่วไหลภายในเพิ่มขึ้น

②ชิ้นส่วนภายในของปั๊มไฮโดรลิสึกหรอ การรั่วไหลภายในเพิ่มขึ้น และการไหลของเอาต์พุตลดลง ความดันเพิ่มขึ้นและการไหลของเอาต์พุตมีขนาดเล็กลงซึ่งไม่สามารถรักษาความต้องการการไหลของโหลดสูงได้และความดันจะเพิ่มขึ้นต่ำกว่าความดันสูงสุด และแสดงให้เห็นว่าหลังจากปรับแรงดันแล้ว ตัวชี้ของมาตรวัดแรงดันจะผันผวนอย่างรุนแรง ช่วงความผันผวนมีขนาดใหญ่ และไม่สามารถปรับแรงดันของวาล์วระบายได้

③อนุภาคสิ่งสกปรกที่มีขนาดใหญ่กว่าเข้าไปในรูลดแรงสั่นสะเทือนหรือรูบายพาสของแกนวาล์วหลัก ปิดกั้นรูเล็กๆ บางส่วน ลดการไหลเข้าของนักบินวาล์วนักบินทำให้ยากที่จะสร้างแรงดันที่สูงขึ้นในช่องด้านบนของแกนวาล์วหลักเพื่อปรับสมดุลแรงดันในช่องด้านล่างของแกนวาล์วหลัก เพื่อไม่ให้แรงดันเพิ่มขึ้นสูงสุด

④ เนื่องจากการหลวมพอดีระหว่างแกนวาล์วหลักกับรูของตัววาล์ว ความเครียด ร่อง หรือการสึกหรออย่างรุนแรงหลังการใช้งาน ส่วนหนึ่งของการไหลของน้ำมันที่เข้าสู่ห้องสปริงผ่านรูลดแรงสั่นสะเทือนของวาล์วหลักไหลผ่านช่องว่างนี้ไปยังพอร์ตส่งคืนน้ำมัน (เช่น วาล์วประเภท Y และวาล์วศูนย์กลางสองส่วน)

⑤ การสึกหรอระหว่างวาล์วนำร่องและบ่าวาล์วเกิดจากสิ่งสกปรก น้ำ อากาศ และสารเคมีอื่นๆ ในน้ำมันไฮดรอลิก ซึ่งไม่สามารถปิดผนึกได้ดี และความดันไม่สามารถเพิ่มขึ้นถึงระดับสูงสุด

⑥ พื้นผิวสัมผัสระหว่างวาล์วนำร่องและบ่าวาล์วมีช่องว่าง หรือมันไม่กลมและขรุขระจนทั้งสองเข้ากันไม่ได้

⑦ เกลียวของมือหมุนควบคุมแรงดันหรือสกรูปรับจะช้ำหรือตึง ทำให้ไม่สามารถขันวงล้อควบคุมแรงดันให้แน่นจนถึงตำแหน่งจำกัด และสปริงของวาล์วนำไม่สามารถบีบอัดให้อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมได้อย่างสมบูรณ์ และไม่สามารถปรับแรงดันได้สูงสุด

⑧สปริงปรับแรงดันกลายเป็นสปริงอ่อนเนื่องจากการติดตั้งผิดวิธี หรือความแข็งลดลงเนื่องจากความล้าของสปริง หรือเนื่องจากสปริงหัก จึงไม่สามารถปรับแรงดันได้สูงสุด

⑨ เนื่องจากมีเสี้ยน เรียว หรือสิ่งสกปรกบนรูตัววาล์วหลักหรือวงกลมรอบนอกของแกนวาล์วหลัก แกนวาล์วหลักจึงติดอยู่ที่ช่องเปิดขนาดเล็ก และอยู่ในสถานะเปิดเล็กน้อยของช่องเปิดที่ไม่สมบูรณ์ ณ จุดนี้ แม้ว่าจะปรับความดันได้จนถึงค่าหนึ่งแล้ว แต่ก็ไม่สามารถเพิ่มได้อีก